125 LAT TEMU, 8 LISTOPADA 1895 ROKU

znaczek kwestowy

u góry:
Odezwa Dla Warszawy, „Biesiada Literacka”, rocznik z 1905

po lewej: okładka
Dwa szkice do projektu budowy domu przytułku dla Starców
obojej płci w Warszawie
autor Edward Cichocki, starszy architekt, budowniczy m. Warszawy
8.11.1895

Kiedy w Biesiadzie Literackiej, autor odezwy wzywał jałmużników do działania, Przytułek św. Franciszka Salezego pracował już „pełną parą”. Filantropijne dzieło, Rada Opiekunów Przytułku, również rozpoczynała od kwest i szerokiego, finansowego wsparcia.
Wszystko miało swój początek jesienią 1895 roku. W październikowe popołudnie w mieszkaniu ks. bp. Kazimierza Ruszkiewicza, proboszcza parafii św. Krzyża w Warszawie, podjęto decyzję o budowie domu dla Przytułku.
Pierwsze „ Dwa szkice do projektu budowy domu przytułku dla Starców obojej płci w Warszawie”  zostały zaprezentowane darczyńcom 8 listopada 1895 roku. Ich autorem był, leciwy już wówczas, budowniczy m. Warszawy starszy architekt Edward Cichocki. Ostatecznie Rada Opiekunów wybrała, skromniejszy nieco, projekt przedstawiony przez architekta Władysława Marconiego. Od tego momentu jesienny wiatr niósł potrzebującym na Powiślu dobre wieści. Ruszyły akcje wspomagające, uchwalono kluczowe decyzje, podjęto stosowne działania i już w lipcu 1897 roku, w gościnnych wnętrzach Przytułku św. Franciszka Salezego, zamieszkali pierwsi pensjonariusze. Do dziś to miejsce jest otwarte dla potrzebujących.