Opieki przytułku Św. Franciszka Salezego dla niezdolnych do pracy i opuszczonych
Działo się dnia 20 października 1896 roku, w mieszkaniu J. E. Ks. Kazimierza Ruszkiewicza, Proboszcza parafii Św. Krzyża, przy ul. Krzakowskie Przedmieście nr 1 w Warszawie.
Obecni:
- Ks. Biskup Ruszkiewicz,
- Hrabia Kazimierz Sobański,
- Hrabina Kazimierzowa Sobańska,
- Baronowa Aleksandra Weyssenhoff,
- Ks. Euzebiusz Brzeziewicz
- Siostra Miłosierdzia Anna Kobylińska
- Budowniczowie:
- Władysław Marconi,
- Stanisław Adamczewski,
- Edward Cichocki.
Rozpatrywano projekt kanalizacji domu przedstawiony przez p. inżyniera Kazimierza Sommera, jakoż też deklarację tegoż Sommera. Zebrani jednogłośnie projekt zaaprobowali, deklarację przyjęli a nadto za bardzo dobre warunki tejże deklaracji postanowili wyrazić podziękowanie Opieki W.P. Sommerowi.
Uznano potrzebę pobudowania oddzielnej grabarni, w możliwie małych rozmiarach, przy zabudowaniach gospodarczych.
Zdecydowano, żeby posadzka, o ile to się okaże możliwym była terakotowa. W razie niemożności, cementowa w tafelki. Schody mają być dębowe, ogniotrwałe.
Oświetlenie wybrano gazowe i postanowiono zaprosić p. Albertiego do złożenia odpowiedniej deklaracji według projektu W.P. budowniczego Marconiego.
Urządzenie windy z kuchni na piętro uznano nie tylko za rzecz pożyteczną ale konieczną.
Na tym posiedzenie ukończone i zamknięte zostało.