Opieki przytułku Św. Franciszka Salezego dla niezdolnych do pracy i opuszczonych
Działo się dnia 25 października 1897 roku, w mieszkaniu J. E. Ks. Kazimierza Ruszkiewicza, Proboszcza parafii Św. Krzyża, przy ul. Krzakowskie Przedmieście nr 1 w Warszawie.
Obecni:
- Ks. Biskup Ruszkiewicz,
- Hrabina Maria z Górskich Kazimierzowa Sobańska,
- Baronowa z Blochów Aleksandra Weyssenhoff,
- Szymon Krzeczkowski,
- Władysław Marconi,
- Ks. Euzebiusz Brzeziewicz
- Siostra Miłosierdzia Anna Kobylińska.
Przyjęto do wiadomości sprawozdanie ustne uczynione przez W. Pana Marconiego, budowniczego i Siostrę Miłosierdzia Annę Kobylińską, o obecnym stanie i urządzaniu nowego domu, w którym przytułek Św. Franciszka Salezego pomieścił się z dniem 01 lipca r. b.
Postanowiono uroczyste poświęcenie domu nowego na dzień 8-go grudnia r.b. o godz. 2 po południu.
Sprawozdanie rachunkowe odłożono do sesji następnej, a to dla braku obecnie dostatecznej ilości członków Opieki.
Zastanawiano się nad kwestią czy przyjmować i na jakich warunkach ofiary pensjonariuszy, którzy dobrowolnie życzą sobie złożyć oszczędności swoje na rzecz Przytułku. Postanowiono: w zasadzie ofiary takie przyjmować. A nadto, w celu aby zapobiec mogącym wyniknąć stąd nieporozumieniom pomiędzy ofiarodawcami, lub ich krewnymi, ewentualnymi spadkobiercami z jednej strony, a przytułkiem z drugiej, do czasu radykalniejszego rozwiązania tej kwestii na gruncie prawnym, zaprowadzić księgę do której należy zapisywać ofiary dobrowolnie składane na rzecz przytułku i warunki, na jakich osoba składa fundusz swój., a to zawsze w obecności 2-ch świadków i Siostry Miłosierdzia. Księga ta przechowywaną być winna w kancelarii przytułku i pod kluczem, który zachowa u siebie Siostra Miłosierdzia.
Na tym posiedzenie ukończono i zamknięto.