Jan Bogumił Bloch, „król polskich kolei”, finansista, przemysłowiec i działacz pacyfistyczny
W opowieści o historiach związanych z powstaniem naszego stowarzyszenia nie możemy pominąć wszystkich tych, którzy w różny sposób swoim zaangażowaniem i wysiłkami stworzyli materialne podstawy dla jego funkcjonowania. W początkowy okresie w ich tworzeniu szczególną rolę odegrał Jan Bogumił Bloch, „król polskich kolei”, finansista, przemysłowiec i działacz pacyfistyczny.
W tyglu kulturowo-społecznym, jakim były w tym czasie ziemie polskie w Imperium Rosyjskim, obok aktywności zamożnych powołujących do życia rożne instytucje naukowe i kulturalne, na których istnienie zezwoliły władze carskie, firmowanych nazwiskami znanych polskich rodów, pojawiają się współpracujący z nimi przybysze, którzy zapuścili korzenie w Warszawie. Jedną z takich przybyłych rodzin stanowią Blochowie i spowinowaceni z nimi Kronenbergowie wraz z Loewensteinami.
Zainteresowania Jana Blocha budową Przytułku związane było z biografią jego córki Aleksandry (trzeciego spośród piątki dzieci) a jego wynikiem zaoferowanie jednej z powiślańskich działek oraz pokrycie część wydatków potrzebnych dla jego wzniesienia.
Na planach budowy działająca w imieniu Towarzystwa Aleksandra Weyssenhoff występuje, jako jej właścicielka.
Ostatecznie już po śmierci Jana Blocha (1902 r.) w wykonaniu zapisu testamentowego działka o powierzchni 882,3 sążni kwadratowych, która w księdze hipotecznej nosiła numer 6008 przekazana została Towarzystwu przez jego żonę Emilię Bloch z domu Kronenberg oraz córki – Marię Kościelską i Aleksandrę Weyssenhoff późniejszego wieloletniego Prezesa Zarządu Towarzystwa.
Ostateczna wielkość nieruchomości Towarzystwa stała się wynikiem skomplikowanej procedury związanej z zakupem części działek sąsiednich.
Trudno dzisiaj powiedzieć czy dobroczynność Jana Blocha motywowana była wyłącznie siłą przytułkowej idei czy też miłością do Aleksandry, której pasja społeczna stanowiła swoistego rodzaju antidotum dla jej nieudanego życia osobistego.
Na ostatni spotkaniu w Klubie Ludzi Ciekawych Świata Pani Ewa Małkowska – Bieniek – historyczka sztuki opowiadając o tym, co łączy budynki i instytucje takie jak: Politechnika, Filharmonia, Przytułek – znaczną część opowieści poświęciła osobie J. Blocha jego rodzinie i ludziom z nią spowinowaconym.
Dla wszystkich tych z Państwa, którym nie udało się dotrzeć na spotkanie klubowe albo chcieliby ponownie zapoznać z treścią opowieści jak również obejrzeć prezentowane zdjęcia odsyłam do zakładki Galeria/Jubileusz 120 lecia gdzie znajdziecie Państwo streszczenie wykładu i towarzyszącą mu prezentacje.